మధుకరంబు వచ్చి మకరందమును ద్రావు
సరసిజంబు క్రింద తిరుగు కప్ప
కాంచలేరు జడులు కావ్య సౌందర్యంబు
లలితసుగుణజాల! తెలుగుబాల!!
భావం: పువ్వు పట్ల తేనెటీగ ఆకర్షణ, అలా
కవిత్వం రణ పొందడం అనేది ప్రకృతికి దగ్గరగా ఉన్నదని చెబుతుంది. అలా సౌందర్యాన్ని
అర్థం చేసుకోగలిగితే అది నిజమైన అందాన్ని అనుభవించడమే అని సారాంశం.